ടോട്ടോചാന് എന്നകൃതിയില് തെത്സുകോ കുറോയാനഗി ഹിരോഷിമ ദുരന്തം ആവിഷ്കരിച്ചത് ഇങ്ങനെയാണ്.
റ്റോമോ എരിഞ്ഞുവീണു. അത് സംഭവിച്ചത് രാത്രിയിലാണ്.മിയോചാനും സഹോദരി മിസാചാനും അവരുടെ അമ്മയും സ്കൂളിനോട് ചേര്ന്നുള്ള തങ്ങളുടെ ഭവനത്തില്നിന്നും കുഹോന്ബത്സു കുളക്കരയിലെ റ്റോമോ പാടത്തേക്ക് രക്ഷപ്പെട്ടു.ക്ഷേത്രവും അവരും സുരക്ഷിതരായിരുന്നു.
ബി ൨൯ ബോംബറുകള് വര്ഷിച്ച മാരകമായ അനേകം ഷെല്ലുകള്. ക്ലാസ്മുറികളായി പ്രവര്ത്തിച്ചിരുന്ന റെയില്വേ കോച്ചുകള്ക്കു മുകളില് ഹും കാര ശബ്ദത്തോടെ പതിച്ചു. ഹെഡ്മാസ്റ്ററുടെ സ്വപ്നത്തില് ത്രസിച്ചുനിന്ന പള്ളിക്കൂടം തീനാളങ്ങളില് മറഞ്ഞു. അദ്ദേഹം ഒരുപാടു സ്നേഹിച്ച
കുഞ്ഞിച്ചിരികളുടെയും ചിലയ്ക്കലുകളുടെയും സ്വരഭേദങ്ങള്ക്കു പകരം, പള്ളിക്കൂടമൊന്നാകെ ഭയാനകമായ ശബ്ദത്തോടെ നിലംപൊത്തി. ശമനമില്ലാത്ത അഗ്നി. അതിന്റെ ശിലാതലത്തോളം എരിയിച്ചുകളഞ്ഞു. ജിയുഗോകയിലെമ്പാടും തീനാളങ്ങള് പാളിയുയര്ന്നു.
എല്ലാറ്റിനുമിടയില്, തെരുവിന്റെ വിജനതയില് നിന്ന് റ്റോമോ കത്തിയെരിയുന്ന ദൃശ്യം മാസ്റ്റര് കണ്ടു.എപ്പോഴത്തെയും പോലെതന്നെ അദ്ദേഹം തന്റെ ഏറെ നരച്ചുപോയ കറുമ്പന് കോട്ടണിഞ്ഞിരുന്നു.കൈകള് കീശയില് തിരുകി മാസ്റ്റര് നിന്നു.
Tuesday, August 5, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
വായിച്ചിട്ടുണ്ട്..ഒരിക്കല്ക്കൂടി ഈ വരികള് ഓര്മ്മിപ്പിച്ചതിനു നന്ദി..
Post a Comment